این مدتِ پی ام اس و پریود اینقدر غذا و هله هوله خوردم که دوباره چاق شدم. اصلا نمی تونم جلوی خودمو بگیرم. انگار باید مدام در حال بلعیدن یه زهر مار چاق کننده باشم.

چقدر چاقی تنفر برانگیزه. من از سوم دبیرستان چاق شدم و تا سال سوم دانشگاه دوره کارشناسی چاق بودم. بیش از اینکه از طرف مردم مورد تمسخر قرار بگیرم از طرف دایی و خاله مسخره میشدم. تابستون سال سوم دانشگاه یهو شروع کردم به وزن کم کردن. تا جایی که دیگه غذا نمی خوردم و مثلا تا چند روز فقط چهار پنج تا هویج می خوردم. وزنم تا ۴۷ کیلو رسیده بود و ذوق مرگ شده بودم از دیده تحیر همه. پریودم حدود شش هفت ماه کامل قطع شده بود. ولی خوب قبلا هم اشاره کردم، من از اون ادمایی هستم که با افسردگی رو به خوردن میارم. درسته که به چاقی اولیه برنگشتم ولی افسردگی و تغییر موود باعث میشد وزنم بالا و پایین بره. به قول شماها رژیم یویو داشتم و دارم!

حالا ولی خسته ام از این کم و زیاد شدن وزنم و دلم می خواد به وزن ایده آلم یعنی ۵۵ کیلو برسم. میشه یعنی؟ می تونم؟!!!